วันอาทิตย์ที่ 15 กันยายน พ.ศ. 2556

EXO The Ripper Part IV [Full]


ภายในบ้านของ ซูโฮมีแบคฮยอนผู้เป็นน้องนั่งปลอบใจ พร้อนั่งฟังเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับพี่ชายของตน เรื่องราวที่เหมือนกับในนิยาย มันได้เกิดขึ้นกับเขาและพี่ชายของเขา ที่อยู๋ๆก็มีคนเข้ามาข่มขืนพี่ชายของเขาถึงในห้องทั้ง 2 ครั้ง


“ผมว่าพี่ไปพักเถอะครับ เดี๋ยวผมอยู่เป็นเพื่อนเอง” ซูโฮ ค่อยๆเดินขึ้นห้องของตัวเองไป เดือนนี้คงเป็นเดือนที่วันหยุดของเขาเยอะที่สุด เท่าที่เขาทำงานมา แบคฮยอนเดินเข้ามาในครัวเพื่อเตรียมข้าวสำหรับเช้าและเที่ยววันนี่้


‘ตึ่งตึ่ง...’ เสียงเรียกเข้าของ iPhone5S สี champane ขึ้นมาและพบว่าเป็นเบอร์แปลก


“ยอโบเซโย”
“แพคฮยอน จงแดเองนะ”
“จงแด นายกลับมาจากสวีเดนละหรอ”
“มาเที่ยวนะ นายกลับมาเกาหลีแล้วหรอ”
“กลับมาแล้วมาหาที่บ้านสิ่ พี่ซูโฮก็อยู่”
“ได้ๆเดี๋ยวเข้าไป” iPhone5S ได้วางลงบนเคาท์เตอร์ในครัว ก่อนที่จะกลับไปเตรียมอุปกรณ์และวัตถุดิบในการทำอาหารต่อ



ผ่านไป 30 นาที พุลโกกิ และ โจ๊กฟักทอง อาหารที่เกือบจะง่ายฝีมือของแบคฮยอนก็พร้อมเสริฟแบคฮยอน จึงได้ขึ้นไปตาม ซูโฮให้ลงมากินข้าวเช้าตอน 9 โมงครึ่ง ขณะที่สองพี่น้องกำลังกินข้าวด้วยบกันในบรรยากาศอันเงียบสงบภายในบ้าน รถ BMW Active Hybrid7 สี Havana ค่อยๆจอดที่หน้าบ้านของเขา พร้อมกับบุคลที่เพิ่งวางสายโทรศัพท์ไปได้ราวๆเกือบชั่วโมง


ตึ้ง ตึ่ง ตึง ตึ้ง เสียง Door Phone ได้ดังขึ้นบอกให้ ซูโฮกับแบคฮยอนรู้ว่ามีแขกมาเยือนพวกเขา ซูโฮได้ลุกออกจากโต๊ะอาหาร แล้วกดดูภาพจาก Door Phone ว่าเป็นใคร แล้วกดปลดล็อคประตู


“อันนยอง ซูโฮฮยอง”
“จงแด นายกลับมาตอนไหน”
“แบค ยังไม่ได้บอกฮยองหรอว่าผมจะเข้ามาอ่ะ”
“เปล่าๆ กินข้าวมายัง”


และวันนี้ก็เป็นวันแรกที่สองพี่น้องไม่ได้อยู่บ้านแค่ 2 คนหรือคนใดคนนึง วันนี้เฉินได้มาสร้างสีสันให้กับครอบครัวของเขาจนถึงตอนค่ำ แตกต่างจากอีกฟากของกรุงโซล ที่จังหวัดอินชอน โอเซฮุน กับ ลู่ฮาน ที่เขต ซองดูดง
######


กระจกรอบรถ Volkswagen Scirocco เริ่มเป็นฝ้าเพราะอุณภูมิภายในที่ค่อนข้างจะอุ่นจนเกือบจะร้อน ซึ่งต่างจากข้างนอกที่อากาศหนาวถึง 2°C เบาะที่ถูกปรับเอนจนสุด แก่นกายของลู่ฮานยังคงขยับอย่างต่อเนื้อง ในช่องทางของเซฮุน เสื้อของเซฮุนที่ถูกปลดกระดุมเผยให้เห็นผิวขาว ถูกลู่ฮานกดจูบลงไปตามตัวด้วยความต้องการ


“อ้าๆๆๆๆ..” เสียงครางของเซฮุนที่ดังออกมาเพราะอารมณ์และความรู้่สึกเสียวตรงระหว่างขา ที่มีลู่ฮานเป็นบนมอบให้ โดยแก่นกายขนาดพอตัวของเขาที่มี ถุงยาง Okamoto 003 สวมไว้ ถึงลูฮานกับเซฮุนจะเป็นคู่รักกันแต่ความใส่ใจก็ต้องมาก่อน เพราะถ้าทำโดยไม่มีถุงยางมาป้องกันไว้ส่วนที่บางที่สุดของแก่นกายอาจจะติดเชื้อได้ ซึ่งเรื่องนี้เซฮุนเข้าใจดีและก็ไม่ได้ว่าอะไรเจ้าตัวค่อนข้างที่จะชอบด้วยซ้ำ


“อื้ม...” มือของเซฮุนโอบคอของลู่ฮานลงมากดจูบ อย่างดูดดื่มลิ้นของทั้งสองคนที่พยายามจะ สอดเข้ามายังปากของอีกฝ่าย ที่แม้จะได้เพียงช่วงสั้นๆเพราะแรงที่ส่งเข้ามาพร้อมกับแก่นกายเบื้องล่างก็ต้องละออก


“พี่ว่า รีบๆ เสร็จแล้วต่อที่อื่นดีกว่า” ลู่ฮานพยายามเร่งความเร็วให้ตัวเองเสร็จเร็วขึ้น เพราะพื้นที่ในรถมันแคบเกินไปที่จะทำเรื่องแบบนี้ให้สนุก
“คร้าบ อ๊ะๆๆๆๆ” เมื่อเซฮุนขานรับความคิดของอีกฝ่าย คำพูดอื่นๆก็ต้องสิ้นสุดลงเพราะเสียงครางที่ออกมาถี่ๆ มือเรียวของเซฮุนพยายามรูดแก่นกายของตัวเองแบบเร็วๆ เน้นปลายแก่นกายที่เป็นจุดรวมปลายประสาทเป็นพิเศษ



ทุกสิ่งทุกอย่างมีจุดเริ่มมันก็ต้องมีจุดจบ เซฮุนได้ปลดปล่อยน้ำรัก สีขุ่นกึ่งใสออกมาเพราะการตอดรัดแก่นกายของลู่ฮาน ที่เข้ามาเป็นจังหวะทำให้ร่างกายของเซฮุนปล่อยน้ำรัก มาจนถึงระดับอก เพราะการปลดปล่อยน้ำรักออกมา ร่างกายจะมีการเร็งบริเวณระหว่างขาเสมอ ทำให้ช่องทางของเซฮุนตอดและ บีบแก่นกายของลู่ฮาน
“อือ...” มือของเซฮุนเอื้อมไปบีบก้นนิ่มของลู่ฮานเพื่อช่วยปลุดเร้าอารมณ์ให้เพิ่มขึ้นมาอีก มีแฟนที่ยั่วได้ขนาดนี้และช่วยขนาดนี้ อารมณ์ที่ถึงจุดสูงสุดของลู่ฮานก็ได้สั่งให้ร่างกายปลดปล่อยน้ำแห่งความสำเร็จออกมา ภายในตัวของเซฮุนแต่มีถุงยางรั้งเอาไว้ ลู่ฮานแช่แก่นกายไว้ในตัวของเซฮุนพักเหนื่อยสักพัก แล้วค่อยถอนแก่นกายออกมาพร้่อมกับถอดถุงยางออกและทิ้งมันไว้ที่ Leg room ของฝั่งข้างคนขับ


“ทีนี้แต่งตัวนะครับเราจะได้ไปต่อ” ลู่ฮานตอนนี้อยู่ในสภาพเรียบร้อยกว่าเซฮุนมากพอสมควรเพราะตัวลู่ฮานเองถอดเพียงแค่ซิปกางเกงกับตะขอกางเกงเท่านั้น ได้ลงจากรถแล้วอ้อมไปยังฝั่งคนขับ


######


รถ Volkswagen Scirocco ได้ถูกสตาร์ทเครื่องอีกครั้ง เพื่อเข้าไปยังกรุงโซล โดยมีเซฮุนที่กำลังนั่งแต่งตัวอยู่ข้างๆ ทว่าเข้าคงไม่ได้ไปต่อง่ายๆ รถ BMW ActiveHybrid 5 สี Black Shapphine ที่ได้จอดอำพรางตัวเงียบๆ รอรถของลู่ฮานขยับได้ขับตามมาอย่างช้าๆโดยไม่มีแม้แต่แสงจากไฟหรี่ ให้คนข้างหน้าได้รับรู้ เมื่อรถของลู่ฮานได้ออกมาถึงทางหลวง BMW ที่ตามมาจึงได้เปิดไฟสูงใส่ พร้อมขับจี้ท้ายรถของลู่ฮาน



“เปิดไฟสูงหาอะไรวะ” ลูฮานมองเลนส์ทางด้านซ้ายซึ่งโล่งมากพอที่จะวิ่งด้วยความเร็วสูง หากว่าลู่ฮานคิดว่าเขาสามารถหนีรถคันนั้นได้แล้ว ก็คงคิดผิดไปนิดกำลังเครื่อ 340 แรงม้าของ Activehybrid5  ตามจี้รถของลู่ฮานใหม่อย่างไม่ยากเลย
“ที่รักขับแบบนี้มันอันตรายนะ ปล่อยเขาไปเถอะ” เซฮุนเสนอให้ลูฮานว่าเราขับของเราธรรมดาๆ อย่างที่ขับทุกวัน แต่ลู่ฮาน ณ ตอนนั้นคงไม่ได้ฟังเสียงของเซฮุน เพราะ ไฟสูงที่สาดส่องเข้ามาตอนขับรถ ช่วงค่ำคืนนั้นมันแสบตามมากถึงมากที่สุด ความเร็วรถตอนนี้อยู่ที่ 170 กิโลเมตร/ชั่วโมง รถทุกคนที่ถึงแม้จะไม่หนาแน่นเหมือนตอนกลางวันล้วนหลบให้รถ 2 คันนี้อย่างพร้อมเพรียง


“เซฮุนเชื่อใจฮยองไหม” มือของลู่ฮานเอื้อมมาจับมือของเซฮุนที่นั่งตัวซีดอยู่ข้างๆเขา เซฮุนที่ตอนนี้ตัวเย็นจากอาการกลัวที่รถขับด้วยความเร็วสูง


“ชะ… เชื่อครับ”
“จับแน่นๆ นะ” มือของเซฮุจับที่ห่วงเหนือประตูรถ ตัวของทั้ง 2 คนเริ่มเหวี่ยงตามแรง G ที่เข้ามาผลัก โค้งหักศอกที่จำกัดความเร็วไว้ 50 กิโลเมตรต่อชั่วโมงสภาพพื้นแห้ง พร้อมกับรถที่วิ่งเข้าโค้งด้วยความเร็ว 120 กิโลเมตรต่อชั่วโมง ตามที่ลูฮานคำณวนไว้ด้วยความเชี่ยวชาญจากการเรียนวิศวะโยธา แม้จะมีเกือบหลุดโค้งแต่ระบบ EPS และ Tracktion Control ก็ยื้อรถให้อยู่ในแนวการวิ่งต่อไป



“หายไปแล้ว” เมื่อมองที่กระจกหลังเขาพบว่า BMW คันที่ไล่จี้เขาได้หายไปแล้วและ เริ่มที่จะกลับมาวิ่งในความเร็วปกติ



22.48  ลู่ฮานก็ต้องขับรถเข้าปั๊มน้ำมันเพราะสัญญาณไฟสีเหลือที่เตือนว่าน้ำมันในถังใกล้หมดแล้ว


ปึบ เสียงปิดประตูรถได้ดังขึ้น ได้เรียกความสนใจจากเซฮุนที่กำลังตอบไลน์อยู่
“พี่กลับมาแล้วหรอ”
“...”
“พี่อย่ามา…. อ๊ะ” เมื่อเซฮุนหันไปกลับไม่พบ ลู่ฮานที่นั่งข้างๆแต่กลับพบบุคคลที่ 3 นั่งอยู่ที่เบาะหลัง
“ไม่เจ็บหรอกครับ” ยาฉาได้ถูกฉีกเข้าไปยังเส้นเลือดดำบริเวณต้นแขน


ปึบ  เสียงปิดประตูดังขึ้นอีกรอบ โดยลู่ฮานรถค่อยๆ ขับออกไปจนถึงคอนโดของเซฮุน


“พร้อมรับความตายหรือยังครับ”
“....” ไม่มีเสียงตอบจากทั้งสองคนที่นั่งเบาะหน้า
“คิดว่าหนีพ้นหรอครับ BMW ไม่ง่อยขนาดนั้นหรอกครับ”



“รักกันมาใช่ไหมครับ” ใบมีดผ่าตัดเบอร์ 11 ได้ทิ้มเข้ามาที่แขนของเซฮุนแล้วลากลงมาให้เห็นกล้าเนื้อที่แขนตัดเส้นเลือดใหญ่ ลู่ฮานพยายามเอามือของอีกคนออกแต่สู้แรงของอีกฝ่ายไม่ได้เลย แต่กลับถูกมีดผ่าตัดเบอร์ 23 ที่มีปลายแหลมคล้ายมีดปลอกผลไม้ แทงเข้ามาที่ช่วงท้อง


“อ๊า...”
“มีอารมณ์หรอครับ งั้นหมอผ่าสดเลยนะครับ” บุคคลลึกลับได้ละเซฮุนที่เกือบทั้งตัวโดนยาชา ทำให้ได้แต่มองการการทำของอีกฝ่ายและ เลือดที่ไหลออกจากข้อมือตัวเองอย่างต่อเนื่อง ร่างที่ซีดขาวเป็นทุนเดิมอยู่แล้วยิ่งซีดหนักกว่าเดิมเพราะขาดเลือด


“ไหนครับ คนมีอารมณ์สูงขอหมอตรวจร่างกายหน่อยนะ”
“อ๊าก!!!!!!”ชายลึกลับ เอื้อมมือไปหยิบมีดเบอร์ 11 แล้วค่อยๆ ทำการชำแหละลู่ฮานทั้งเป็น มีดทั้ง 2 เบอร์บรรจงกรีดไปตามอวัยวะต่างๆ ให้หลุดออกมาเป็นชิ้นส่วนที่สามารถนำไปใช้ต่อได้ ยิ่งกรีดร้องยิ่งเจ็บปวด สาเหตุการตายของลู่ฮานคงไม่พ้น เสียเลือดจำนวนมากและทนพิษบาทแผลไม่ไหว


“เริ่มปวดและเจ็บที่แล้วนิดๆแล้วใช่ไหมครับ”
“....”
“เงียบทำไมล่ะครับ ไม่มีแรงพูดกับหมอหรอ” บุคคลลึกลับเอื้อมมือไปจับที่คางอีกคนเบาๆ
“ไม่ต้องกลัวนะครับ เดี๋ยวพาไปโรงพยาบาลนะ” บุคคลปริษนา ได้ลงมาเปิดประตูอีกฝั่ง อุ่มร่างของเซฮุนที่ วิญญาณพร้อมจะหลุดออกจากร่าง ลงไปเรียกTaxi อย่างเร็วที่สุด


“ไปโรงพยาบาล SM ครับ ด่วนที่สุด”
“ที่รักเดี๋ยวที่รักก็ถึงมือหมอแล้วนะ” เป็นบทละครที่แทบจะสมบูรณ์แบบหากมองเพียงผิวเผิน รถ Taxi ได้วิ่งตรงมายังโรงพยาบาล แผนกฉุกเฉิน เซฮุนได้ถูกพาขึ้นเฉียงโดยมีชายลึกลับตามเข้าไปโดยไม่ถูกกักให้รออยู่ข้างนอก บุรุษพยาบาลคนนึงได้นำเสื้อกราวน์มาให้ชายลึกลับใส่ แล้วเดินเข้าไปจัดการทำแผลให้กับ เซฮุน แต่เลือดของเซฮุนมีน้อยมากจนเกือบเข้าภาวะช็อก


00.08 ร่างของเซฮุนได้ย้ายเข้ามาอยู่ในห้องเดี่ยวของโรงพยาบาล สายน้ำเกลือแลสายโลหิต ตั้งอยู่ข้างเตียงของเซฮุน ร่างของเซฮุนตอนนี้ไร้ซึ่งสติในการรับรู้ใดๆทั้งสิ้นจนกว่าจะถึงอีกวัน



“ค่าพยาบาลของ นายเซฮุน เดี๋ยวหมอออกเองนะ”
“ค่ะ แล้วคุณหมอจะมาเข้าเวรเลยไหมคะ”
“คงจะเป็นอย่างนั้น แล้วหมอซูโฮ มายัง”
“คุณหมอซูโฮลาพักร้อนถึง สิ้นเดือนค่ะ”
“เชิญคุณตามสบายได้ครับ” พยาบาลหยิงได้โค้งแล้วเดินออกไปจากห้องทำงาน ทิ้งให้ชายปริษณาอยู่คนเดียวในห้อง


“ทำไมเรายังไม่เจอกันสักทีนะ”


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น