ผมทำงานเป็นครูของโรงเรียนแห่งหนึ่งในกรุงเทพที่โรงเรียนไม่ได้ใหญ่มาก
ซึงโณงงเรียนอาจจะดุไม่มีอะไรมากนักแต่เรามีจุดเด่นคือ
โบสถ์ที่สวยงามและยาวนานกว่า 100 กว่าปีมาแล้ว
แต่นั่นไม่ใช่ประเด็นหรอกครับประเด็นมันอยู่ที่
ทั้งๆที่ผมเป็นผู้ชาย ทำไมถึงได้มี ผู้ชายด้วยกันมาชอบผมล่ะ
“พงษ์!!” นั่นไงครับคนที่ผมกำลังจะบ่นถึงก็ได้มาหาผมละ
“”อะไร”
ผมไม่อยากจะอะไรหรอกครับเจอกันทุกวัน ถามแต่เรื่องเดิมๆ ไม่รู้จะถามทำไมนะ
“เปล่า
ไปกินข้าวกัน เที่ยงแล้วคาบต่อไปว่างหนิ่ วอลเล่ กันป่ะ” เอิ่ม.......
ก็แหงล่ะครับ มันเข้ามาทำงานได้จะ 2 ปีละ ทำไมมันจะไม่รู้เรื่องของผม
“ไปก็ไป
แต่กูอยากเตะบอลว่ะ” ก็ผมอยาก เตะบอลมากว่า วอลเล่ห์หนิ่มันผิดตรงไหนวะ >3<”
“ได้ครับ
ถ้ามีเด็กมาเล่นด้วยนะ” จากนั้นก็มีริมฝีปากจากอีกคนมาประทับลงที่แก้มของผม
“เฮ้ย!!” มันจูบผมตอนเผลออีกแล้วอ่ะ T T ผมโดนลวมลามแบบนี้มาเกือบ
6 เดือนแล้วนะ อะไรกันอ่ะทำไมๆๆๆๆ
“เปล่าครับ
มีอะไรหรอ” สายตาแบบนี้มัน ซน ดงอุน เฮ้ยไม่ใช่แล้ว
สายตานี้มันสะกดจิตผมให้อยู่ตรงนี้นิ่งๆได้เลยนะเนี่ย ทำไมกันนะ ผู้ชายคนนี้เป็น
เกย์หรอ ไม่อ่ะ ผมไม่เชื่อเมื่อ ตอนเข้ามาใหม่ๆ ไม่เห็นจะเป็นแบบนี้เลย
“แล้วมึงมาหอมแก้มกูไมเนี่ย
ไม่กลัวคนอื่นเอากูไปนินทาหรอวะ” จากนั้นผมได้เอาขายาวเรียวๆ
ของผมเตะเข้าไปที่ขาหนาของอีกคน เมื่อเห็นว่าอีกคน
กำลังเสียหลักจากลูกเตะของผมไปผมก็ เดินจากมันไปหา ปา
“ปา มึงจะไปแดกข้าวยัง”
ผมเข้าเดินไปหามันด้วยความเร็วสูงก็พอทิ้งห่างจากอีกคน ได้ซักระยะนึง แฮะๆ
“แดกเหี้ยไร
เดี๋ยวกุต้องขึ้นไปสอนแล้ว” อ่าวไอสัสปา ทิ้งกู ไว้กับไอเดียว หรอ ไอเพื่อนทรยศ T T
“แล้วไอ
เบนส์ อ่ะ”
“มันมาที่ไหนอ่ะ”
“ชิบ”
“ชิบเหี้ยไร”
“เปล่าว่ะ”
เฮี้ยทิ้งกูหมดเลย ทรณีนี่นี้สูบ พงษ์ คนนี้ลงไปที อ่าวเฮ้ย ไอปาไปสอนแล้วหรอวะ
แล้วใครจับมือกูอยู่วะ
“ไปกินข้าวได้แล้วคร้าบ~~~ ” ขอ สตั้นแปปนะครับคนที่ผมหนีมาเค้ามาหาผมแล้ว
ไม่กินละ ขี้เกียจไปแดดแรง”
“เดี๋ยวไปยืมร่ม
เม๋ ก็ได้ ^ ^” มันแม่งพร้อมว่ะ ไอเม่น - -;
“ไม่เอาเว้ย
ขี้เกียจเดิน”
“ไปนั่งในห้องก่อนไป
เดี๋ยวพักแล้ว” น่ะๆๆๆ จูงมือผมเป็นผมเป็นอะไรเนี่ย จะทำไรก็ทำ ผมไม่ใช่ของนะเฟ้ย!!ห้องก็ไม่ไกลครับเมื่อผมเห็นผมก็ เริ่ม งง ว่า ห้องเล็กๆ ที่เขียนว่า
“ห้องแนะแนว” ห้องนี้ทำไมมันต้องเป็นที่รวมพลของพวกผมด้วยนะ
“ละๆๆ
ล็อกประตูทำไม OoO” ตัวผมติดโต๊ะแล้วอ่ะ
อีกประตูจะออกไปก็ยังไงอยู่ ฮือ....... ไมผมต้องกลังด้วยฟะ กูก็ผู้ชายนี่หว่า -3-“ ถ้ามากกว่านี้ก็ลองดิ่ เอาให้น่วมไม่นึกถึงเพื่อนเลย
“เปล่าหนิ่
ประตูนี้ล็อกอยู่แล้ว” จากนั้นไอเดียวมันก็ค่อยๆยื่นหน้าเข้ามากดจูบลงบนหน้าผม T T จูบของกรู................
ตอนนี้ผมสัมผัสได้ถึงมือของอีกฝ่ายที่มาคลึงบริเวณสะโพกของผม
พร่อมกับลิ้มร้อนๆของอีกคน อ่า...... ทำไมไอเดียวทำผมเคลิ้มได้ขนาดนี้
“พงษ์
กุขอเป็นแฟนกับมึงได้ไหมวะ กุชอบมึงตั้งแต่เข้ามาทำงานที่นี่แล้วอ่ะ”
ห๊ะตั้งแต่เข้ามา เท่าที่ผมจำได้ เดียวมันเข้ามาตอนเดือน พฤษจิเมื่อปี 2553
แต่นี่มัน 2555 มันชอบผมมานานถึง ปีกว่าเลยหรอ
“ทะๆๆ ทำไม
มึงถึงมะชอบกุวะ” ตอนนี้ผมไม่กล้าสู้ตาอีกฝ่ายแล้วครับ >< ทำไมมันต้องเป็นแบบนี้นะ ผมไม่ชินเลยอ่ะ
“ไม่รู้สิ่
เพราะมึง ขาว ตี๋ ตัวเล็ก มั้ง น่ารักดี คบกับกูนะ” หา!! สเปคมึงสิ่นะ
“ขอเวลาคิดได้ไหม...
กูไม่เคยชอบ ผู้ชายด้วยกัน ขอเวลากูนะ”
ชีวิตนี้ผมก็ยังไม่เคยมีแฟน(ในชีวิตจริงมีนะเออ คุณน้องอร
เดี๋ยวหาว่ากูแต่งอิงความจริงหมด -*- ) ถ้าจะคบกับ ผช ด้วยกันมันผิดไหม งื้อ......
“ได้
แต่เย็นนี้นะ” ห่ะหาเย็นนี้ เหมือนแกล้งไงไม่รู้ว่ะ ไอเชี่ยเม่น มึงแกล้งกูหรอ
ไม่ทันที่ผมจะด่าในความคิดเสร็จ ก็มีมือปลาหมึกของมาโอบเอวผมเอาไว้
“กินข้าวกัน
นะครับว่าที่แฟน” ห่ะหา... ว่าที่แฟน ผมมองหน้าอีกคน งงๆ ว่าทำไม มันจริงจังไปไหม
ถ้าผมบอกว่าไม่คยบกับมัน มันคงจะเจ็บมากแน่เลย เหมือนตอนนั้นที่โดนทิ้ง แล้วลางาน
พร้อมลาเรียน ไปหลายวัน - -* ไอเดียวคงอ่อนไหวง่ายจริงๆแหละ
แต่ตอนนี้ผมเชื่อมั่นว่ามัน อ่อนไหวง่ายจริงๆ เพราะหน้ามันแดง
เสียดายไม่ได้ถ่ายรูป 5555555+
“อะ อื้อ”
ผมพยายามแงะมือมันออกและอีกคนก็ทำตามอย่างว่าง่าย
“ตอนนี้กูยังไม่เป็นแฟนมึงซักหน่อยเดี๋ยวคนอื่นเห็นว่าไงมึง”
“คร้าบ~~~ ”
ผ่านไป 2 ขั่วโมง นะ คาบ8
“ครูพงษ์เป็นไรเหม่อๆ”
“ปะเปล่า
เลิกแล้วหนิ่ ครูไปละนะ” จริงๆผมรู้ว่ามันยังไม่เลิกหรอก ผมสอนไปได้แค่
ครึ่งคาบเอง ผมว่าผมเหม่อจริงๆล่ะ ตอนนี้มีแต่เรื่องที่ ไอเดียวมาขอคบผมเนี่ย โอ๊ย
ผมสบัดหัวไล่ความคิดออก แต่มันก็กลับเข้ามา
ผมว่าผมไปหาที่เงียบๆคิดเรื่องนี้ดีกว่า
ณ
ห้องแนะแนวตอนเย็น หลังเลิกเรียนพิเศษไปแล้ว (-*- บอกเพื่อ )
ไอพงษ์มันจะตกลงไหมวะ
หน้ามันแบบว่าเหม่อมาก ไหวไหมวะ ไม่น่ารีบตัดสินใจเลยกรู แต่มัน ปีกว่าแล้วอ่ะ T T พงษ์... ตกลงกับกูนะ
แกร็ก
“เดียว..”
เสียงนี้พงษ์ หนิ่ แต่ทำไมแลแปลกๆวะ
“หืม
นั่งก่อนดิ่” พงษ์คบกับกูเหอะ
“เดียว......
กูคิดแล้วว่า....”
“ว่า”
ผมลุ้นนะเนี่ย
“มึงกับกู”
“อื้อ....”
พงษ์มานั่งคร่อมตักผมแล้วจูบผม เป็นอะไรที่ผม อึ้งมาก ไม่คิดว่าพงษ์มันจะ
แรงอะไรแบบนี้ ผมได้โอบ เอวบางขจองอีกคนไว้ แล้วจูบอีกคนตอบ
สอดลิ้นอุ่นๆเข้าไปในปากหวานขอพงษ์คนที่น่ารักของผม
ซึ่งอีกฝ่ายเล่นลิ้นกับผมทำให้ผมมีอารมณ์พุ่งขึ้นไปอีก ผมล้วงมือเข้าไปคลึงสะโพกของอีกคนที่อยู่ใต้กาเกงหนา
“พงษ์มึงเป็นแฟนกูแล้วกูขอนะ
กูทนมา ปีกว่าแล้วอ่ะ”
“เดียว
กูว่ามึงก็หล่อนะ ถ้ามึงรักกูมานานขนาดนี้ ทำไมกูจะให้ไม่ได้ล่ะ” ห๊ะ ผมตอบอะไรลงไป
เดียวกูยังไม่พร้อมนะ T T นี่มันในโรงเรียนนะเว้ย
“ขอบคุณนะคุณแฟน”
เดียว มึงหวานขนาดนี้กุเริ่มรักมึงแล้วว่ะ อ๊ะ ทำไมมันเย็นๆขา ผมลองก้มมองดู
กางเกงทั้งสองผมมันไปอยู่ตรงข้อเท้าหมดแล้ว เดียวไมมึงเร็วงี้วะ
“เดี๋ยวจะทำเบาๆนะ”
เดียวได้หอมแก้มผมเหมือนเป็นการให้กำลังใจผมครับ แต่ตอนนี้ผม.... ไม่ไหวแล้วอ่ะ
ผมกลัว ครั้งแรก มันจะเจ็บมากไหม ไม่นานผมก็ได้เห็น
แก่นกายของอีกคนที่ชูชันพร้อมรบอยู่แล้ว
“มะๆๆ
มันใหญ่อ่ะ ใหญ่กว่าของกูอีก T T” อีกฝ่ายไม่ตอบคำถามอะไรผมครับ
แล้วคุกเข่าลงแล้วเอาปาก เลียแก่นกายของผม พร้อมกับเอาลิ้นเลียตรงปลายแก่นกายของผม
ผมต้องเอาเล็บจิกลงไปบนหลังของอีกฝ่ายเพื่อระบายความเสียว
“ดะ
เดียวกูจะเสร็จ ... แล้ว” ผมเกร็งแก่นกายไว้เพื่อไม่ให้ปลดปล่อยออกมา
“งั้นทำให้ผมบ้างสิ่ครับ”
ไม่พูดเปล่าเดียวจับผมที่ยืนพิงโต๊ะอยู่ให้ไปนั่งอยู่ข้างบ่างแล้วขึ้นไปอยู่ข้างบนแทน
“ทำไม่เป็น”
“ทำเหมือนที่เค้าทำให้ไง”
ผมก็ลองทำตามที่มันทำดูแต่มันแตกต่างจากนั้น
เดียวเอามือมาจับหัวผมให้ผมอมแก่นกายเข้าไป
“อื้อ.. งื้อ”
ผมร้องเชิงโวยวายอีกฝ่ายว่าผมหายใจไม่ออกแต่ผมก็ต้องยอมเพราะ ผมทำอะไรไม่ได้เลย
แต่หลังจากที่ผมร้องไปได้ไม่นาน อีกฝ่ายก็ อุ้มตัวผมให้ไปนอนบนโต๊ะ
“เอาแล้วนะ พงษ์”
เดียวได้สอดแก่นกายเข้ามาในร่างผมแล้ว
“อ้า...อุ้บ..”
เมื่อแก่นกายได้สอดเข้ามาในร่างกายของผมมันเจ็บมาก แต่อีกคนได้เอามามาปิดปากผมเพราะรู้ว่าคนยังกลับบ้านไม่หมด
ยังมี บางคนตีแบดอยู่ หน้าห้อง = = ร่างสูงได้เริ่มขยับแก่นกายในช่องทางของผม
มันแสบๆ นี่สิ่นะที่เค้าเรียกว่าครั้งแรก T T
“อ๊า.... อ๊า..”
ผมครางออกไปเยบาๆระบายความเสียวที่มันอยู่ข้างในตัวผม แต่มันกดูทำให้
อีกคนพอใจเป็นอย่างมาก ทำไมผมมีความสุขแบบนี้นะ
“น่ารักจังเลยนะ
ฟิดจัง”
“บะ บ้า”
“จะ..เสร็จแล้ว ”
เดียวพูดออกมาเหมือนจะติดๆขัดๆเพราะความเสียวที่ตัวเองมีแต่ผมก็ใกล้ถึงแล้วเหมือนกันไม่นาน
เดียวก็ได้ปลดปล่อยเข้ามาในช่องทางของผม
“ยังไม่เสร็จเลยอ่ะทิ้งกันเลยหรอ”
แค่พูดออกไปอีกฝ่ายก็เอามือมาจับแก่นกายของผมแล้วรูดขึ้นลงสักพักผมก็ปลดปล่อยออกมาตามอีกคน
“รีบใส่กางเกงกันดีกว่าเดี๋ยวมีคนมาเห็น
พวกไอบีม คงเล่นแบดจะเสร็จแล้วล่ะ” ไม่พูดพล่ำทำเพลงมาก
เดียวก็มาใส่กางเกงให้สมเสร็จเรียบร้อย แล้วไปใส่ของตัวเองต่อ
“เราเป็นแฟนกันจริงๆแล้วใช่ไหม”
“ถ้าไม่ใช่จะให้หรอไอบ้า
-//- ” เรียนจิตน่าจะอ่านออกหนิ่ทำไมเรื่องแบบนี้โง่จังฟะ -*-
“อ่ะ”
เดียวมันหอมแก้มผมอีกแล้วอ่ะ ไอคนฉวยโอกาส T T
“อีกแล้วนะ”
“เดินไหวไหม”
ผมลองเดินดูเหมือนจะ เป๋ๆ ไปบ้างแต่ก็พอเดินได้ แต่ก็ต้องขอบคุณไอเดียวคุณแฟน(?) ของผมแล้วล่ะที่ยังช่วยพยึงไว้
แถมไม่ทำรอย คิสมาร์คไว้ คึคึคึ แก้ตัวให้อีกต่างหาก 55555555 น่ารักแท้วุ้ย
“เดี๋ยวไปส่งนะเอากุญแจมา”
ผมยื่นกุญแจมอร์ไซด์ให้เดียวไป แล้วจากนั้นเดียวก็ขับรถให้ผม
แต่ทางนี้มัน..... ไม่ใช่ทางไปบ้านผมหนิ่......... -0-
Character 2
ใช่แล้ว
ชัดแล้วจริงๆนี่มันไม่ใช่ทางกลับบ้านผมเลยซักนิดเดียว...... พาไปไหนอีกเนี่ย....
แง่ง
ผ่านไปแล้ว
2 ชม ณ บ้านของครูเดียว
“นี่พามาบ้านมึงไมวะ”
ก็เมื่อมันไม่ใช่บ้านผมแล้วคุณคิดว่ามันจะเป็นบ้านใครหล่ะครับ ถ้าไม่ใช่บ้าน
ตาเม่น ฝ่ายปกครองหนุ่มสุดหล่อ(?) #อันหลังไม่ยืนยันนะ
พูดเพราะเค้าแฟนผม
“พามาจัดต่ออีกรอบมั้ง”
อ่าวเฮ้ยถามดีๆนะเว้ย
“ไอบ้า...
เดินยังเป๋เลย เรื่องไรจะให้มึงทำอีกรอบ” [พงษ์:
To. Writers ไมพาทนี้คำพูดมันหยาบๆวะครับ(?) เดียว : To.
Writers ทำไมผมต้องออกหื่นขนาดนี้ด้วย *ปาหนังสือใส่* ไรท์เตอร์ :
Sorry ฮะ]
“ก็....
เอาตรงๆไหม ไปบ้านภรรยาไม่ถูก = = ” เวงกรรม แล้วไมไม่ถาม.... ไอเม่น เดี๋ยว เอาแว๊ก
มาลอกผมออกให้หมดเลยหนิ่ – ‘ ‘-
“แล้วไม่ถาม”
“แล้วให้นอนที่บ้านไหมล่ะ
กว่าจะออกจากบ้านคุณแฟนมารถไฟฟ้าใต้ดิน กว่าจะถึงบ้าน กว่าจะได้นอน” โหๆๆๆ
ดูไถเข้า สุดๆเลย ทำไมผมถึงยอมคบกับเดียวได้นะ
“ถ้าบอกว่าให้คงไม่ทันแล้วใช่ไหม”
“ใช่”
= = ถ้าจะเจ้าเล่ห์ แบบนี้นะ งื้อ.........
“ไปอาบน้ำได้แล้วไป”
“ไม่เอา
จะอาบพร้อมกับแฟนคนเนี้ย” o///o จะอาบพร้อมผมหรอ
อ้าก............ อายนะเฮ้ย [To. พงษ์ แล้ว....
ในห้องแนะแนวไม่อายหรอ พงษ์ : To Writers ไอนี่
*ปาหนังสือเลขใส่* ]
“หน้าแดงเชียวอายหรอครับ
”
“อ่า..”
เดียวแอบหอมแก้มผมอีกแล้วอ่ะ อ่าวหายไปไหนล่ะ มาทำให้เขินๆอายๆ แล้วก็จากไป
ใช้ไม่ได้เลย... คนไรเนี่ย
“อ่ะนี่ผ้าเช็ดตัวเอามาให้ละ”
อ่าวหายไปเอาผ้าเช็ดตัวมาหรอ
“แล้วจะอาบด้วยกันไหมครับ”
ถามอีกแล้ว งื้อไรกันอ่ะ
“ไม่เอาอ่ะ
แบร่ๆๆ”
“อื้มๆ รอแปนะ ไปอาบน้ำก่อน” ไปแล้วใช่ไหม เอาล่ะไหนๆ
ระหว่างรอก็ไม่มีไรทำ ค้นห้องแฟนเล่นดีกว่า หึหึหึหึ
“เอ๊ะ”
ผมเห็นกล้องๆหนึ่งอยู่ข้างๆโต๊ะทำงาน (‘ ‘ )( ‘ ‘) ไม่มีคน รื้อ.... 555555
“ง่ะ
” มะๆๆๆๆๆ มันรูปผมทั้งนั้นเลยอ่ะ อ้าก.............. ไอเดียว
แกเอาค่าตัวชั้นมาเลยนะเออ มีเขียนหลังรูปด้วย “เล่นไพ่ก็แพ้ คนอะไร
โดนตีจนมือแดงยังไม่ยอมแพ้ ไม่อยากตีแรงเลยอ่ะ แต่หมั่นไส้”
“แหม๋
มาค้นขอเลยนะคุณแฟน”
“เฮือก....
O_O!! ” เดียวอาบน้ำเร็วโคตร
“กะก็นิดนึง
ห้องแฟนก็เหมือนกับห้องเค้านั้นแหละ” ไถไม่เนี่ยนเลยอ่ะ พงๆๆๆ งานงอกแล้ว ㅜ ㅠ
“ครับๆๆๆ
ค้นตามสบายนะไปอาบน้ำด้วยเข้าใจนะ” เฮ้ยผิดคาด
ไมเป็นงี้จะจะยั่วให้โมโหเล่นซะหน่อย เผหื่อมีอีกรอบ เฮ้อ......
“งื้มๆๆๆ
” ผมก็วางของเข้าที่เดิมแล้วไปอาบน้ำ
“เดียวแล้วไหนเสื้ออ่ะ”
ผมทำหน้า งง ใสส่อีกคนนี่ไม่เตรียมให้หน่อยเลยหรอ ไรอ่ะ
“นอนแบบนั้นแหละ
” เจตนาจะให้ผมโดนซั่มอีกแล้วล่ะสิ่สายตาแบบนี้ ไม่หลงกลเด็ดขาด
“เฮ้ย
ไรอ่ะไม่เอาเดี๋ยวไปยั่วให้น้องแกตื่นไม่เอาๆ”
“เอ้า
ซะงั้น รู้นะว่าอยากแต่ไม่อยากเหนื่อยหึหึ พรุ่งนี้ค่อยทำก็ได้ ตู้เสื้อผ้าอ่ะ
หาๆเอา” โหเสื้อ ทำไมมันยาวแบบเนี้ย ช่างมัน ยาวก็ยังดีกว่าไม่มีใส่นะ
“แล้วนอนไหนอ่ะ”
นอนกับมันชัวร์
“ก็มานอนให้แฟนคนนี้กอดไง”
นั่นไงว่าแล้ว หึหึ ทำไมผมรู้ล่วงหน้าได้หรอ ผมดูละครบ่อย 555555555
จากนั้นผมกก็ไปนอนให้อีกคนกอด อ้าก..... อุ่นเวอร์ >///<
พงษ์เขิน
“ฝันดีนะครับคุณแฟน......”
เดียวพอๆๆๆๆ เขินเว้ย
“อ๊ะ”
เดียวมันหอมแก้มผมอ่ะ
“Goodnight ครับ แฟนจ๊า” โอ้ย...... อะไรกันเนี่ย
จะนอนแล้วยังมาหอมแก้มอีก ไปละครับบ้ายบาย
Character 3
"พง ตื่นได้แล้ว....."
ใครมันมาปลุกวะ คนจะนอน- -*
"พง.....
ไม่ตื่นจับกดนะ" ตื้ออยู่ได้คนจะนอน
เอาผ้าห่มคลุมหัว
"น่ะดูทำเข้า
ไม่น่าถึงมาสายตลอด" ผมก้มลงประกบปากจูบร่างบางที่นอนไม่ยอมตื่นบนเตียง
"งื้ม....
อื้ม...."
"ตื่นแล้วหรอครับคุณแฟน"
"ทำอะไรเนี่ย"
น่ะอุส่าห์จูบ เอามือมาถูออกไม
"ปลุกแฟนคร้าบ morning
kiss นะครับ" 555555 พงทำหน้า
เอ๋อแล้วน่ารักอ่ะ
"ไปอาบน้ำได้แล้วไป
มีสอนไม่ใช่หรอ จะ 10 โมงแล้ว"
พงถ้าจะตื่นสายแบบนี้นะ
(_ _)"
สงสารเด็กจริงๆ
"หา 10 โมง" นะๆๆ รีบวิ่งเข้าห้องน้ำเชียว 55555
โอ้ยแฟนผม มิน่าล่ะเด็กบอกใช้บรีส ตื่นก็สาย แถมลืมคาบ อะไรกันเนี่ย
“เดียว..
ยืมชุดหน่อยนะ”
“อื้มๆ”
ถ้าพง มันจะใส่เสื้อผมแล้วมันจะออกแบบว่าหลวมนิดๆขนาดนี้นะ = = คิดถูกคิดผิดเนี่ยที่พามาบ้านกระทันหันแบบนี้
“ป่ะไปกันกัน”
“อื้มๆ
ไปสายแล้วจะขึ้นไปสอนทันไหมเนี่ยหืม...... ”
“ทันอยู่แล้ว”
นั่นทำมามั่นใจนี่ ห้วยขวางนะเออ มอร์ไซ พพงไปติดแน่นอน เหอะๆ รถไฟฟ้าละกัน
“พง
ไปรถไฟฟ้านะ มอร์ไซไปไม่ทันหรอกว่ะ”
“อ่ะเออ
ตามนั้นก็ได้วะ” โหยเสียแบบนี้ รีบล่ะสิ่ เดียวพาอ้อม เลย (writer : ครูเดียวเจ้าเล่ห์อ่ะ
เดียว : อย่าๆๆๆแกเป็นคนแต่ง*เอาแปรงลบกระดานหัวอีกคนเบาๆ*)
แล้วผมก็พาตาพง ของผมมายัง
โรงเรียนซึ่งเมื่อถึงตาพงก็หายตัวขึ้นห้องไปสอนด้วยความไวแสง =0=
1:00 PM หลังจากที่ตาพงสอนเสร็จตอนนี้ก็นั่งอยู่ในห้อง
แนะแนว กำลังคิดอยู่ว่าจะกดแฟนผมยังไงดี พูดว่า พงษ์ไปหาพี่ตุ๊กเป็นเพื่อนหน่อยดิ่
ดีไหม = = แต่วันนี้พี่ตุ๊กไม่มาหนิ่ โอ้ยเดียวเครียด.......
“เป็นไรทำหน้าเครียดเชียว”
นั่นโดนจับได้เลยผม T T ทำไมผมเก็บอาการไม่เก่งนะ
แง่ง
“ปะเปล่า....”
เสียงสูงโคตร พงมันคงเชื่ออ่ะ
“อย่ามาโกหก
ตามันฟ้องว่ามีเล่ห์สนัย” -0-“!! พงเล่นผมแล้วไง
เรียนจิตมา แต่โดนคนสอนเลขเล่นจิตวิทยาใส่ผมซะงั้น ฮือ..... พงทำไมแกใจร้ายงี้
“อ่อ
คิดเรื่องอะไรนิดหน่อยนั้นแหละ อย่าลืมดิ่เดี๋ยวนี้เค้าเป็นฝ่ายปกครองแล้วนะ”
ผมพูดเสร็จก็กอดอีกคนแล้วเอาหน้าซบกับแผ่นหลังของอีกคน
“-//- มาแค่ปีเดียว
ได้เป็นฝ่ายปกครองและ นี่อยู่มาจะ สี่ปีละ ยังไม่ได้เป็นเลย ไรกัน”
“ก็ขยันหยุด
ขยันมาสายหนิ่แล้วจะได้เป็นไหมล่ะหืม...” เยสได้โอกาสแถแล้วเว้ย เดียว จัดไปๆๆๆๆๆ
“จะว่าไปก็ไม่เป็นก็ดีนะ
จะได้ไม่เครียด สอนเลข ชิวๆแบบนี้แหะ
-3-” โหยไอพง นี่แกไม่หวังโบนัสเลยหรอ ทำไม ภรรยาผมเค้าคิดง่ายแบบนี้นะ
แล้วจะเงินที่ไหนไปสู่ขอ ห๊ะผมต้องเก็บตังไปสู่ขอหนิ่ อ้าก...โว้ย ชีวิต T
T
ณ 15:00
“เดียวกลับบ้านกัน
มันเงียบเกินไปแล้วอ่ะ” มันก็เงียบจริงๆแหละ ก็วันนี้มันวันเสาร์หนิ่
อ่อใช่ปกติพงมันสอนเสร็จกลับเลยหนิ่ แต่วันนี้อยู่กับผมทั้งวันยกเว้นตอนไปสอน
แฟนผมน่ารักจริงๆ 55555555
“ป่ะๆๆๆ
กลับๆ” วันนี้ชิวนะ ไม่ต้องเอากระเป๋ามา555555555
ผมก็จัดการเดินจูงมือของร่างบางแล้วเดินออกจากโรงเรียนมาพร้อมกัน
โดยไม่แคร์สายตาคนอื่นเลย
“เดียว
ปะปล่อยมือได้ไหมวะ -//- ” หน้าแบบนี้ตี๋น้อย(?)
ของผมเขินแน่นอนเลย
“ทำไมหรอ
เขิน?? ”
“อื้ม....
ก็คนมองเยอะแยะเลยเนี่ย”
“ได้ๆ
งั้นวันนี้ตอนทำการบ้านอย่าเขินนะ ^ ^” ผมฉวยโอกาสหอมแก้มอีกคนไป ทำไมวันนี้ ตี๋น้อยของผมน่ารักแบบนี้นะ
“เฮ้ย
ไรเนี่ย... พูดอะไรออกมา T///T เค้ายังไม่อยากนะเออ
แล้วมาหอมแก้มทำไมหะฉวยโอกาสอ่ะ ” น่ะบอกอาบยพูดเสียงดังเชียว
“ล้อเล่นคร้าบ....
ไหนๆเขินขนาดนี้ คิดว่าทำกันบ่อยๆดีกว่านะ จะได้ไม่เขินจริงไหม”
ผมก็พูดไปได้เนอะทำบ่อยๆแล้วจะไม่เขิน มันก็น่าจะหายเขินอยู่หรอกแต่ประเด็นคือ
ผมเหนื่อยนะ พงทำอะไรเป็นที่ไหนล่ะ = =
“ล้อเล่นบ้าอะไรสายตาฟ้องความหื่นขนาดนี้
ห๊ะ เม่น ” โดนอีกแล้วอะไรกันของผมเนี่ยวันนี้ T T ทำไมพงษ์ถึงอ่านสายตาผมออกหมดเลยแอ้ก.........
เอ๊ะผมยังไม่ได้ซักผ้าเลยหนิ่ = = เวงละ
แล้วผมมานั่งบ่นอยู่ทำไมเนี่ย ผมไปซักผ้าดีกว่า ห้ามถามนะว่าทำไมไม่ให้ พงซัก
คำตอบคือ ผมเกรงใจภรรยาครับเค้ากำลังท้อง(?) เอ้ยกำลังนอนอยู่ครับ
เมื่อคืนเพิ่งผ่านศึกมา 555555 ไปจริงๆละครับบาย
Character 4
ณ ช่วงเทศกาลปีใหม่ ผมว่าทุกๆคนคงจะ กลับต่างจังหวัดเป็นส่วนใหญ่
ไม่ว่าด้วยเหตุผลอะไรกฏ็แล้วแต่ครับ ซึงผมก็เป็น 1
ในนั้นที่กลับต่างจังหวัดมากกว่าเลือกที่จะอยู่กรุงเทพ
อต่กลับต่างจังหวัดครั้งนี้ไม่เหมือนครั้งก่อนๆ เพราะผมได้พาภรรยา(?) ของผมมาด้วย
ซึงบ้านของผมก็ไม่ไกลจากกรุงเทพมากหรอครับ สิงคโปร์ (ต่างจังหวัดที่ไหน)
เอาหน่าไหนๆ ผมก็พาภรรยาผมมาทั้งที จะต่างจังหวัดได้ไง
“ไหนมึงบอกแค่ขอนแก่นไงวะ มึงพากูนั่งเครื่องมาสิงคโปร์ทำไม - -+ ”
พงษ์วีนแล้วไงครับ แล้วมาทำ อินโนเซนต์ทำไมล่ะ บินในประเทศใช้ พาสปอต เหอะๆ
แต่ค่าเครื่องกูออกนะเฮ้ย
“อะไร ก็จะพาแฟนมาเคาท์ดาวน์ที่ต่างประเทศอ่ะ
มาว่าไม่ได้นะค่าเครื่องใครออก” เหวี่ยงๆแบบนี้น่ารักที่สุดเลยอ่ะ
“ทำหวานๆเป็นด้วยหรอ ปกติเห็นแต่กินเหล้า - -+ ” นั้นพูดแบบนี้เห็น
แฟนคนนี้เป็นคนยังไงวะ เดี๋ยวก็จับจูบกลางทางเดินเลยหนิ่
“หรอคร้าบ........” ว่าแล้วผมก็จัดการหอมแก้มพงษ์ ไปหนึ่งที่ อ่อ
ตอนนี้ผมอยู่ที่ เมอร์ไลออน นะครับก็อย่างที่รู้กันนะครับว่า
มันคือจุดขายของสิงคโปร์คนจะเยอะขนาดไหน
“......” นั้นเงียบคีรับเงียบสตั๊นโหมดในทันใด หึหึ
“พงษ์.... พงษ์ พงษ์” ผมเขย่าตัวอีกคนเบาๆให้รู้สึกตัว
ตอนนี้หน้าพงษ์แดงกว่าตอนผมกินเหล้าอีก
“.......” อ่าวเดินหนีผมซะงั้น งอนยังกับผู้หญิง แล้วทำไงล่ะ
ผมก็ต้องตามไปสิ่ครับแล้วก็ทำอย่างที่แฟนคนอื่นๆทำกันคือ เดินควงแขน
แล้วเอามือประสานกันไว้ให้แนบแน่น แลดูมีความสุขเนอะครับ
“เดินมาก็ไม่บอกก่อนเลยนะ”
“แล้วจะให้อยู่ต่อหรอ คนอื่นเค้าจะคิดไง อยู่ที่ๆก็มี ผช
มาหอมแก้มผู้ชายด้วยกัน .///. เขินเป็นนะเว้ย ” อ่อที่แท้ก็เขินนี่เอง
นั้นสิ่นะเราทำไปออกจะเด่นขนาดนั้น ถ้าพงไม่เขินสิ่แปลก ขนาดผมเองยังอายๆเลย แฮะๆ
“กลับห้องกัน สิงคโปร์มันเล็กที่เที่ยวมันน้อยไปแปปเดียวก็หมดละ”
“อื้มๆ กลับก็กลับ”
หลังจากนั้นผมกับพงก็เดินจับมือกันกลับมาจนกระทั่งถึงโรงแรมพร้อมกินดินเนอร์เญ็นที่
ธรรมดาเหมือนตอนอย่ไทยละเที่ยวในไทยทุกประการ ถามว่าทำไมหรอ พงษ์ขอไว้
“นี่ จะไม่ไปกิน บุฟเฟต์ หน่อยหรอ” มานี่แทนที่จะกินบุฟเฟต์ที่แสนอร่อมและหลากหลายแต่ทำไมถึงได้เลือกกิน
อาหารสไตล์บ้านๆแบนี้นะ คะน้าผัดน้ำมันหอยแบบสิงคโปร์ เนี่ย ถามว่าเรากินกันที่ไหน
ก็ร้านแถวๆโรงแรมแหละครับ
“แล้วจะไปกินแพงๆใน โรงแรมเพื่อ
อย่าลืมนะว่าสิงคโปร์ของแพงจะตายไป อีกอย่าง หน้าอย่างนีhจะกินหมดหรอ” ก็จริงของพงมันอ่ะนะ
แค่นี้ตั้งแต่ผมคบกับพงมาพงก็ดูว่าจะอ้วนๆขึ้นแล้วนะ หรือพงมันท้อง
ผมทำไปแค่ไม่กี่ครั้งเองนะ ที่สำคัญเพิ่งคบได้ 6 เดือนเอง
“คร้าบๆๆๆ คุณภรรยา ใครวะหน้าคุ้นๆ ”
“ใคร เฮ้ยเดียวนี่สิงคโปร์นะเว้ย
จะมีใครที่เรารู้จัก”
“ก็ลองหันไปดูดิ่”พงหันไปตามที่ผมพูดจริงๆครับ
แต่ผมไม่ได้ใส่แว่นผมไม่รู้หรอกนะว่าใครแค่หน้ามันคุ้นๆอ่ะ
“เฮ้ย นั้นไอ ต้าหนิ่ ทำไมโลกมันกลมจัง” ต้า
ลูกเรามาทำไรเนี่ย สิงคโปร์ นั่งเครื่องประเทศเล็กๆ สิงค้าราคาแพงๆ
ที่เที่ยวน้อยๆมันยังไงกันขอทำการไตร่สวนหน่อยดีกว่า
“ต้า!!!!”
“ใครอ่ะ เฮ้ย ปะป๊า....... ”
นั้นไงเดินมาหาแล้วใช่จริงๆด้วยอ่ะ
“มาทำอะไรหรอครับคุณลูก หืม........
บังเอิญจังเลยเนอะที่มาเจอกันได้”
“อ่อ มาให้ปะป๊าเลี้ยงข้าวครับ” โหยไอต้า
แกจ่ายค่าเครื่องเป็นหมื่นเพื่อมาให้ชั้นเลี้ยงข้าวเนี่ยนะ เวอรืไปไหม
“เอาดีๆ ดิ่ไอต้า
ดูหน้าป๊ามึงเส้นเลือดปูดละนั้นน่ะ” โหยไอพงษ์ พูดแบบนี้เหมือนจะช่วยเนอะ
“อ่อ ผมก็มาเที่ยวกับแฟนครับ แต่แฟนผมเค้าไป
ช็อปปิ้งเล็กน้อยผมก็เลยมาเดินเล่นนี่แหละครับ” โหยเหตุผลมัน
ว่าแต่ต้ามันมีแฟนตอนไหนวะ
“ต้า.. คุยอยู่กับใครครับ” ไม่น่าถามถึงถามถึง
บุคคลที่ผมไม่รู้จักก็มา
“อ่อ คุยกับ ปะป๊าอ่ะครับไนซ์ อ่อ ป๊าครับนี่แฟนผม” เปิดตัวขนาดนี้เลยว่าแต่
ทำไมแฟนไอต้ามันน่ารักขนาดนี้นะ งื้อ......... ลูกเรานี่ตาถึงว่ะ55555555
“สวัสดีครับ ปะป๊า มะม๊า” เฮ้ยทำไมเรียก
พงว่าม๊า หรือว่า ต้าบอก
“อ่าวไมเรียกว่าม๊าละ”
“อ่าวก็ มากับป๊าของต้แถมยังมาด้วยกันแค่ 2 คน
ถ้าไม่เป็นอแฟนกันแล้วจะเป็นอะไร ผมมองออกนะ” น่าน...... แฟนต้าแม่งโหด
ดูออกหมดเลยว่าอะไรยังไง
“ต้า”
“ครับ
“แกบอกแฟนแกหรอ”
“ล่าครับ แค่บอกแค่ว่าปะป๊ามีแฟนแล้วเฉยๆ
ชื่อพงษ์ แต่ไม่ได้บอกว่านี่คือ ครูพง นะ” มันวกๆวนๆไงไม่รู้
แต่ไม่เคยเห็นหน้ามาก่อนแหะ สงสัยไม่ได้อยู่ รร เรา
“ไนซ์เรียนที่เดียวกับต้าหรอ”
“เปล่าครับ ผมเรียนที่อื่น”
“อ่าวแล้วคบกับไอต้าได้ไงอ่ะ”
“เจอกันบ่อยบน BTS ”
“หือ... ง่ายเนอะ”
“ง่ายเหมือนป๊า แหละ
ไนซืป่ะเราไปเดินต่อกันเถอะให้ป๊าม๊าเค้า สวีทกันดีกว่า” เออน่าจะไปตั้งนานละ
ไม่น่าเรียกมาเลย T T
ทำไมแฟนไอต้านี่มันถึงได้หล่อกว่าเรานะ ใครก็ได้บอกที่ว่านั้นคือ
ทอม -0- เดียวไม่เชื่อวสายตา แต่ตัวแมนมาก
หลังจากกินข้าวเสร็จก็กลับเข้าห้อง อาบน้ำแต่งตัวบลาๆๆๆ
เรียบร้อยแล้ว ผมกับพงก็ดำลังจะเข้านอน
“พง
ทำกิจกรรมกันไหนๆก็มาต่างประเทศทั้งทีรเปลี่ยนบรรกาศบ้าง”
“ไอนี่ หื่นจังนะมึง มันก็โรวแรมนี่แหบะ
โรงแรงที่ไทยก็มี
อย่าบอกว่ามึงลงทุนพากูมานี่ช่วงปีใหม่เพราะไอสาเหตุนี้ด้วยอีกสาเหตุนึงเนี่ยนะ”
โอยเป็นโหล ไม่ได้แบบนั้นซักหน่อยแค่อยากให้ เปลี่ยนสถานที่บ้างไรบ้างอย่าง
วิวจากห้องที่ผมอยู่ประมาณนี้ วิวสิงคโปร์สวยนะ T T กะถ่ายคลิปด้วยเอ้ยไม่ใช่ละ
งื้อ........ พงนะพงษ์ทำไมไม่ให้อ่ะ กว่าเราจะได้มาต่างประเทศทั้งทีนะ
“งั้นเราก็นอนกันนะ” ผมนอนกอดอีกคน ที่ดูเหลือจะนอยด์ๆผมเล็กน้อย
-___-
แต่ไม่นานหลังจากที่ผมได้กอดร่างบางของพงนั้นก็ได้ยินเสียงกระซิบจากพงว่า
“วันนี้ไม่อย่าลืมสิ่เรายังอยู่อีกหลายวันเดี๋ยววันเคาท์ดาวน์ให้เลย
กี่รอบจัดไว้นะ” ห๊าผมไม่ได้หูฝาดใช่ไหม พงจะให้ผมซั่มกี่รอบก็ได้ เยสๆๆๆๆๆ
“พูดแล้วห้ามคืนคำนะ”
“แน่นอน จะหลอกสามีตัวเองทำไมล่ะ”
“ภรรยาผมน่ารัรกที่สุดเลย”
ขอหอมแก้มพงเพื่อเป็นรางวัล ให้กับภรรยาสุดน่ารัก ของผมคนนี้ก่อนนอนละกัน คึคึคึ
“หอมแก้มอีกแล้วนนะแก้มช้ำหมดจะว่าไง
ไอเม่นติงต๋อง”
“หรือจะให้จูบที่ต้นคอ หืม...”
“บะบบ้า ไม่เอาเว้ย นอนๆๆๆๆๆ” โอเคครับผมทำแฟนผมเขินพอแล้วให้เค้าได้นอนพักเยอะๆ
รอวันที่ 31 ธันวา ดีกว่า กร๊าก.... พง
มึงเสร็จแน่
