ณ สนามบินนานาชาติเชียงใหม่ ที่แอลได้อุ้มอูฮยอนที่สลบจากกิจกรรมรักที่ปูซาน แอลก็ได้อุ้มอีกคนมานอนต่อบนเครื่องบิน ด้วยสภาพผ้าห่มคลุมเท่านั้น และค่อยมาใส่ให้อูฮยอนตอนอยู่บนเครื่อง
“แอลที่นี่ที่ไหน ไม่เห็นเหมือนสุวรรณภูมิเลย”
“เชียงใหม่”
“มาทำไมอ่ะ”
“เอาหน่า....” แอลที่ทำการเช่ารถในสนามบินอยู่ก็ได้ จูงมืออีกคนไปขึ้นรถที่เช่ามา Chevrolet Trailblazer 2.8 LTZ สี Blue Mountain ระบบขับเคลื่อน 4ล้อ กับ Chevrolet Trailblazer 2.8 LTZ ส Switchblade Silver ที่เช่าไว้ให้ล่ามกับไกด์ นำทางเขา
“ทำเป็นป๋านะเช่ารถ2คันไหนบอกเค็ม” อูฮยอนที่อดแขวะอีกคนไม่ได้เรื่องเช่ารถ 2 คันซึ่งราคาค่อนข้างสูง แต่ตอนอยู่บริษัททำเป็นเค็มไม่กินข้าวข้างนอก
“ก็อยากแลกความเป็นส่วนตัวไง”
“ส่วนตัว??”
“อื้ม อยู่กับที่รัก 2 คนบนรถ”
“อยากขับรถเองก็บอกมาเถอะ”
“รู้ทันอีก” แอลได้โน้มตัวมาหอมแก้มของอูฮยอน ตอนนี้เขาทั้งสองรอไกด์ที่กำลังลงจากเครื่อง แต่อูฮยอนที่โดนอีกคนฉวยโอกาสหอมแก้ม หน้าสนามบินมีหรอที่เขาจะไม่เขินและเมื่อเขาทำท่าจะขึ้นรถ ก็ถูกมือของอีกคนจับไว้
“จะรีบขึ้นรถทำไม”
“ก็...เมื่อยอ่ะ”
“อยู่กับผมก่อนดิ่ให้ขี่หลังเลยถ้าเมื่อยอ่ะ” แอลได้ย่อตัวลงให้อีกคนขี่หลัง
“มะๆๆ ไม่ต้องหรอกอายเค้า”
“ขึ้นๆมาเถอะอายทำไมไม่มีใครรู้จักเราหรอก หรือจะให้อุ้ม”
“ขึ้นก็ได้” อูฮยอนได้ขึ้นมาขี่หลังของแอล เอาหน้าซุกที่ไหล่ของอีกคนแขนทั้งสองข้าง กอดตัวของอีกคนไว้
“ไกด์มาละ ขึ้นรถเถอะ” ไกด์ที่เดินมาหา แอลอูฮยอนและ ล่ามที่รออยู่ที่รถได้โค้งทักทานแล้ว ขึ้นรถฝั่งคนขับไป และขับนำให้แอลไปที่ๆนึง แอลขับรถอย่างเคยชินถึงแม้ว่ารถ Chevrolet Trailblazer คันนี้จะเป็นแบบขับทางขวา ก็ตามแต่ด้วยประสบการณ์ของเขาที่ไปเที่ยวและทำงานในต่างประเทศ ทำให้ไม่เป็นสิ่งกีดขวางในการจ้างคนขับรถมาเพิ่มอีกคน
1 ชั่วโมง เกือบ 2 ชั่วโมง จากสนามบิน ด้วยความเร็ว 120 Km/Hr จากเครื่องยนต์ดีเซล ดูราแม็ก 180 แรงม้า ก็มาถึง ป่าเกี๊ยะ จังหวัดเชียงใหม่ หรือ แม่ตะมาน เพื่อมาชมความสวยของอุทยานแห่งนี้
“.....”
“เป็นไรไป” ผมถามอูฮยอนที่ตอนนี้สภาพเหมือนกับเพลียๆ ยังไงไม่รู้หลังจากที่ลงจากรถ เหมือนกันคนเมารถยังไงไม่รู้ตอนทางตรงยังดีๆอยู่เลย แค่ตอนขึ้นเขามาอุทยานที่ต้องขับแบบ AWD เพราะทางที่เป็นหลุมเป็นบ่อ สภาพป่าแบบสุดๆอูฮยอนก็เป็นแบบนี้นี่ผมเลือกรถที่ช่วงล่างและความปลอดภัยเยอะสุดแล้วนะเนี่ย
“ =____= ”
“อ่ะๆๆๆ พักก่อนๆ อ่าวคุณเป็นอะไรครับ”
“เวียนหัวน่ะค่ะ เพราะทางเป็นหลุมเป็นบ่อ”
“เป็นเหมือน แฟนผมเลยนะครับ บอกคุณไกด์ว่าพักสักแปปนึงนะครับ” ผมถามล่ามที่นั่งมากับไกด์ที่อาการดีกว่าอูฮยอนของผมนิดหน่อย แล้วผมก็เดินกับไปหาอูฮยอนที่นั่งอยู่บนหญ้ามองไปทางภูเขาอีกลูก พอผมได้มองตามอูฮยอนผมก็อดไม่ได้ที่จะไปหยิบกล้อง Nikon D800E พร้อมเลนส์ AF 35 mm F/2D ในการถ่ายภาพมุมกว้าง และพลาดไม่ได้ที่จะแอบถ่ายรูปคนรักของเขาที่กำลังนั่งมองวิวที่สวยขนาดนี้
“ถ่ายอะไรอ่ะ”
“วิวภูเขาน่ะ”
“ถ่าย 2 ครั้งเลยหรอ”
“อื้ม มันถ่ายไม่หมดน่ะ” จริงๆถ่ายมุมกว้างหมดแล้วแหละครับ อย่างที่่รู้กันครั้งที่สองผมถ่ายคนแถวนี้แหละ
“คุณไกด์ฝากบอกว่า ไปที่พักดีกว่าคะที่พักของคุณสวยกว่านี้” ผมกับอูฮยอนก็ขึ้นรถไปที่ หน่วยจัดการต้นน้ำ ซึ่งเป็นที่พักรับรองของที่นี่ และเป็นที่พักของผมในตอนนี้ก่อนลงจากรถผมก็เปลี่ยนเลนส์เป็นเลนส์AF-S 14-24mm f/2.8G ED เพราะจุดตรงนี้ผมว่าต้องการมุมที่กว้างกว่า
“เต็มๆ =____= ”
“55555555555555555555” ใช้ครับขณะที่ผมกำลังถ่ายรูป อูฮยอนวิ่งผ่านหน้ากล้องผมตอนกระจกดีดตัวพอดี ทำให้ภาพเสีย แถมเจ้าตัวยังมาหัวเราะชอบใจอีก
“ภาพเสียเลย”
“อยู่ตั้งหลายวันใครใช้ให้รีบถ่ายรูปล่ะ”
“ก็มันอยากถ่ายอ่ะ”
“อื้อ....” ตอนนี้ไกด์กับล่ามเขาเอาของไปเก็บครับในห้องตอนนี้มีแค่ผมกับอูฮยอน ผมจัดการลงโทษกับคนตรงนี้ที่ทำให้ผมเสียรูปถ่ายไป 1 รูปด้วยการกดจูบลงไปที่ปากของอูฮยอน ด้วยความที่อูฮยอนยังไม่ทันได้ตั้งตัวทำให้ผมสามารถส่งลิ้นเข้าไปชิมความหวานของอีกคนได้ไม่ยาก มือโอบเอวของอีกคนไว้ เปลี่ยนองศาการจูบเล็กน้อยแล้วละออกมาช้าๆ
“ข้อหาทำรูปผมเสียนะ”
“อะไรอ่ะแค่นี้ก็ต้องจูบ แค่วิ่งตัดหน้าเอง” อูฮยอนบ่นพึมพำเบาๆ ขณะที่แอลลบรูปที่เสียออกจากเมมโมรี่การ์ด อูฮยอนที่รู้ว่าเขาโดนอีกคนแอบถ่ายไปก่อนหน้านี้แล้วอยากที่จะเอาคืนบ้างจึงได้หยิบกล้อง Nikon D5200 พร้อมเลนส์ AF-S DX NIKKOR 18-300mm f/3.5-5.6G ED VR (เลนส์เดียวได้ตั้งแต่เที่ยวยันตามอปป้า ปล.ราคาเอาเรื่อง) มาถ่ายอีกคนไว้
“ป่ะ ไกด์รอนานละมั้ง” อูฮยอนชวนแอลที่ตอนนี้กำลังดูรูปในกล้องอยู่
“อ่ะอื้ม ” แอลได้ลุกขึ้นมาจับมือของอีกคนแล้วเดินไปหาไกด์ที่รออยู่นอกที่พักพร้อมล่ามของเขา แน่นอนมีกล้องทุกคน และคงยกเว้นแอลที่พกกระเป๋ามาและข้างในมีแต่เลนส์กับซองกันชื้นและถ่ายรูปบริเวณแถวนั้น เพราะแอลมากที่นี่เพื่อสัมผัสกับธรรมชาติมากกว่าที่จะอยู่ในเมืองอย่างกรุงเทพ
ณ ตอนเย็น ที่บ้านพัก
“พรุ่งนี้จะอยู่พักที่นี่ก่อนหรือว่าจะไปที่อื่นคะ”
“ผมอยากไปที่อื่น เพราะ ผมว่ามันยังมีอีกหลายที่ที่น่าเที่ยวนน่ะครับ เดี๋ยวผมถามแฟนผมก่อนนะครับ แล้วผมจะไปบอก” แอลได้เดินเข้าห้องไปหาอูฮยอนที่นอนเมื่อยขาอยู่บนเตียง เอามือค่อยๆมานวดขาของอีกคนเบาๆ
“พรุ่งนี้ไปเที่ยวที่อื่นกันนะ หรือจะอยู่ต่อ”
“อยากอยู่ต่ออ่ะ แต่ก็อยากไปที่อื่นด้วย”
“งั้นไปที่อื่นดีกว่าเนอะ”
“โอ้ย!!! เจ็บๆๆๆ เบาๆดิ่”
“อ่าว กดแรงไปหรอ” แอลค่อยๆผ่อนน้ำหนักมือที่นวดขาให้อูฮยอนอยู่ เพราะร้องออกมาเสียงค่อนข้างดังเดี๋ยวไกด์กับล่ามเขาจะตกใจ
“ใช่ดิ่ เจ็บอ่ะ พอแล่วเดี๋ยวก็หาย” อูฮยอนลุกขึ้นมานั่งบนเตียงมองออกไปที่หน้าต่างพบกับภาพฉากที่สวยงาม พระอาทิตย์กำลังลับขอบฟ้ากล้อง Nikon D5200 และ Nikon D800E ของทั้งคู่ก็ถูกหยิบขึ้นมาพร้อมกันโดยไม่ได้บอกล่วงหน้า
“จะถ่ายเหมือนกันหรอ ผมถ่ายให้ดีกว่านะ”
“อื้มๆ ถ่ายข้างนอกดีกว่า” อูฮยอนเดินนำผมออกไปที่ระเบียงหน้าบ้านพักหลังนี้ซึ่งตกกับจุดพระอาตย์ตก และคิดว่าน่าจะเป็นจุดขายของสถานที่แห่งนี้ อูฮยอนยืนด้วยท่าธรรมดาๆ โดยมีแอลกับกล้อง Nikon D800E และเลนส์ AF 14mm f/2.8D ED ขึ้นมาถ่ายภาพไว้แต่ก็พลาดไม่ได้ที่จะเอา D5200 ของอูฮยอนออกมาถ่ายด้วย มือของแอลได้ง้างจอออกมา 180องศา พร้อมเปิดโหมด Live view แล้วหันกล้องมาทางเขากับอูฮยอน ภาพคู่ภาพแรกของเขาในตอนเย็นพระอาทิตย์ใกล้ตกดินถ่ายด้วยมือของแอลเอง
“สวยเนอะ”
“อื้ม สวยอ่ะรูปคู่ใบที่เท่าไหร่ของเราแล้วเนี่ย”
“ใบแรกของเรามากกว่า ภาพื่นมีแต่คนอื่นถ่ายให้ และตอนที่ถ่ายผมยังเคะด้วยเหอะ”แอลกับอูฮยอนนั่งที่เก้าอี้ไม้หน้าที่พักตรงระเบียงดูรูปที่เพิ่งถ่ายไปไม่นาน แล้วนึกถึงตอนที่เขายังไม่ได้สลับหน้าที่บนเตียงกัน แต่ดื่มด่ำกับบรรยากาศได้ไม่นานนัก สิ่งที่ทุกคนมาไทยและคนที่อยู่ไหทยเองเริ่มจะชินคือ ยุง!! มันก็ได้มาหาพวกเขาแม้พวกเขาจะอยู่สูงถึงขนาดนี้แต่อย่าลืมมีป่าย่อมมียุง ทำให้ทั้งคู่ต้องเข้ามาพักในห้องแล้วรอฟ้าวันใหม่พร้อมกับสถานที่เที่ยวแห่งใหม่
----- NC ----- 8
22:40 ห้องพักของแอลและอูฮยอน
“งื้อ.....” เสียงครางเบาๆเชิงไม่พอใจได้ดังขึ้นมาจากอูฮยอนเพราะ มีบางสิ่บางอย่างมารบกวนเขา หน้าของมยองซูอยู่ที่คอของเขาปลายจมูกสูดกลิ่นหอมจากตัวของอูฮยอน พรมจูบเบาๆไว้ที่คอขาว มือค่อยๆเลิกเสื้อของอีกคน
#จงมโนต่อเอาเอง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น