วันพฤหัสบดีที่ 19 มิถุนายน พ.ศ. 2557

BTS - [_____] [ V x TaeHyung x Kook ] Part 9 Special



ซองเอกสารสีน้ำตาลถูกเปิดแทฮยองเปิดออกทันทีหลังจากทีชานยอลเดินห่างออกไปสักพัก กระดาษสีขาวที่เขียนหัวกระดาษว่า “ใบมรณะบัตร” แทฮยองเริ่มช็อกอีกครั้งเพราะชื่อบนใบมรณะบัตรชื่อว่า ปาร์คจองกุก จองกุก ตายแล้ว แทฮยองทรุดลงขาทั้งสองข้างหมดแรงที่จะยืนต่อไป





ด้านของชานยอล หลังจากที่พบกับแทฮยองเสร้จเรียบร้อยแล้วก็กลับมายังบ้านตระกูลอู๋ แต่เขาเข้าบ้านมาแล้วยังไม่ทันได้จอดจักรยาน คนใช้ในบ้านก็วิ่งเข้ามาหาเขา





“คุณชานยอลคะ”


“ครับ มีอะไรคุณมินยอง หน้าตาตื่นมาเชียว”


“เข้าไปดูเองเถอะค่า… มินยองเหนื่อยค่า..”


“งั้นฝากเก็บจักรยานด้วยนะ” ชานยอลได้ลงจากจักรยานแล้วฝากให้คนที่มาตามเขาเอาไปเก็บ ส่วนตัวเขาก็วิ่งเข้าไปยังในบ้านอย่างรีบ





“สบายดีไหมชานยอล พี่กลับมาหาเราแล้วนะ”


“...” หากเมื่อชานยอลเข้ามาในบ้านก็พบกับ คนที่เขาและทุกๆคนไม่คิดว่าจะเจอแล้ว


“เฮ้ย ด็อบบี้ของพี่อย่าเงียบดิ่” คนตัวสูงกว่าเดินเข้ามาหาชานยอลที่กำลังยืนช็อกกับสิ่งที่เกิดขึ้นอยุ่


“พี่คริส...” ชานยอลถอยห่างจากอีกคน จากสัญชาตยานความกลัว และตกใจกับคนตรงหน้า ขาเริ่มสั่นและอ่อนแรงทำให้ชานยอลล้มลงไปกับพื้น แต่แขนของร่างสูงมารับตัวเขาไว้ได้ก่อน





“ไปไทยกันไหม ไปหาลูกของเรา”


“พี่ตายไปแล้ว แล้วทำไมพี่มาให้ผมเห็นได้”


“พี่ยังไม่ตายครับ คนอย่างอู๋อี้ฟาน ตายได้ก็ฟื้นได้ครับถ้ามีชานยอล”


“.. จริงหรอครับ ”


“ป่ะเราไปหาลูกกัน” คริสช้อนตัวของชานยอลขึ้นมาอย่างช้าๆ เมื่อคริสยืนเต็มความสูงของเขาแล้วก็ค่อยๆ เดินช้าๆพร้อมกับร่างของเขาและชานยอลค่อยๆเลือนไป และมาปรากฏกายอีกครั้งที่โซนห้องครัวในคอนโดของ จองกุก แน่นนอนว่า ตอนนี้ยังเป็นตอนเย็นจองกุกคงยังไม่ได้กลับมาที่ห้อง แต่ทันทีที่มาถึงชานก็ก็ตั้งคำถามใส่คริสทันที








“พี่เล่ามาเลยนะว่ามันเกิดอะไรขึ้น”


“พี่… พี่เพิ่งกลับมาจาก EXO Planet ”


“ทำไมต้องตายด้วย ถึงขั้นให้แม่ตั้งหลุมศพเลยนะ”


“ก็คนเราอ่ะ ตายไปก็ต้องมีใบมรณะบัตรสิ่ แต่พี่อยากอยู่กับเราไปนานๆไง เลยไม่อยากเป็นคนแล้ว”


“คนบ้า ดูหนังมากไปป่ะ เรื่อง Who you came from the star น่ะ”


“โอ๊ย!!!! พี่เจ็บๆๆๆ” ชานยอลเอามือไปบิดหูของคริสอย่างเต็มแรง ขณะที่จองกุกมาถึงหน้าห้องและกำลังจะเปิดประตู ก็เป็นจังหวะเดียวกับที่คริสกำลังร้องโอดโอยอยู่ในห้อง ทำให้จองกุกคิดว่าต้องมีอะไรเกิดขึ้นกับห้องเขาแน่ๆ จึงตาม รปภ มา





“ถ้าคิดว่าพี่อินหนัง แล้วเราสองคนมานี่ได้ไง ห๊ะ”


“กะก็…. พี่แอบมาทำให้ใหม่ไง”


“ห้องใหม่หรอ ห้องใหม่แต่อากาศร้อน เหมือนมันไม่ใช่เกาหลีเนี่ยนะ”


“อั่ก ผมเจ็บ” ‘ตึง’ เสียงอุทานของชานยอลมาพร้อมกับเสียงของศรีษะชานยอลที่ชนกับกระจกกันห้องกับระเบียง ที่มาจากคริสผลักหัวของชานยอล


“คุณคือใคร มาห้องผมทำไม”


“.... / พะ พ่อเอง” ชานยอลเอามือลูบหัวตัวเองตรงจุดที่ชนกับกระจก แล้วเดินมาหาจองกุก


“พ่อมาตอนไหน เมื่อกี้พ่อยังอยู่เกาหลีอยู่เลย แล้วข้างพ่อนี่ใคร ไม่มีอะไรแล้วครับขอบคุณนะครับที่ขึ้นมา” จองกุกหันไปขอบคุณกับ รปภ ที่เขาตามขึ้นมาดูเผื่อห้องของเขาโดนโจรกรรม แล้วกลับมาทำการสอบสวนพ่อของเขาต่อ





“อ่า…. เรื่องมันยาว เอาเป็นว่า จริงๆแล้วคนๆนี้คือพ่อของลูกนะ”


“ทำไมไม่บอกพี่เลยว่าลูกเราจะน่ารักขนาดนี้ ห๊ะชานยอล”


“...” ตอนนี้จองกุก เรียกภาษาไทยๆบ้านๆได้เลยว่า เงิบแดก เป็นที่เรียยบร้อยแล้ว… พ่อเขาเป็นผู้ชาย ส่วนแม่เขาก็ผู้ชาย… คนที่เขาเรียกว่าพ่อมาตลอดกลับกลายเป็นแม่ของเขา เรื่องราวที่จองกุกไม่คิดว่าจะเกิดขึ้นตอนนี้ มันเกิดขึ้นแล้วชีวิตยิ่งกว่านิยาย





“ลูก!!! ” คริสและชานยอลประสานเสียงเรียกพร้อมกันทันทีเมื่อเห็นจองกุกเป็นลมล้มพับ ไปต่อหน้าเขา








เอาแหละน๊านี่แหละ นิยายชีวิตคนเราเอาแน่นเอานอนได้ที่ไหน

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น